Μεσημέρι κατεβαίνοντας απ’ το Ναό

άκουσα να’ ρχεται

ένα βουητό απ’ τη θάλασσα,

μια μεγάλη συγκέντρωση δελφινιών.

Χιλιάδες δελφίνια

κολυμπούσαν προς την ακτή,

παρατάσσονταν,

κοιτούσαν προς τον Ναό

και πετάγονταν ψηλά,

πολύ ψηλά,

πάν’ απ’ τη θάλασσα,

έβριζαν, έφτυναν και μουντζώναν τον Ήλιο!

Κι ο σκατόγυφτος Ήλιος ατάραχος

διαλαλούσε την πραμάτεια του

νόθες νότες φωτός.

Τη νύχτα,

όλη τη νύχτα στην ακτή

φύτρωναν Σταυροί,

ξύλινοι Σταυροί,

τεράστιοι ξύλινοι Σταυροί,

χιλιάδες τεράστιοι ξύλινοι Σταυροί

και πάνω τους καρφωμένα

γουρούνια που σφάδαζαν!