Όταν το εγώ αποσυντίθεται

τι απομένει;

Το έψιλον,

όλη η αίγλη της αλφαβήτου,

Έρωτας, Ελλάδα, Ελευθερία,

το παλιό αγαπημένο μας έψιλον

ξεπεσμένο, ξεχασμένο,

το γάμα

άρρωστο, πεινασμένο, γερασμένο,

και το ωμέγα,

μόνον το ωμέγα

κραταιό και αγέρωχο,

ρηξικέλευθο και ανερυθρίαστο

να αφοδεύει

τα λαμπρά νοήματα της ζωής!