Η ΤΕΘΛΑΣΜΕΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Από βράχον αρχαίας εσοδείας του Φαληρικού Δέλτα ατενίζων το ανακαινισθέν πέλαγος, ο γέρων εξέπνευσε. Εις το μαλθακόν υπογάστριον του βυθού το πολυετές δάκρυ αυτού εκομίσθη προς βρώσιν θαλασσίας φορβάδος. Φανούς έφερον βετεράνοι του Τρωικού πολέμου, Σταυροφόροι, Αγαρηνοί πειραταί και ναυμάχοι της Γηραιοτάτης Αλβιόνος, έρρεον δε αι κυανέρυθροι ανταύγειαι επί της πλοιοσπάρτου οδού. Όνειρα υδρόβια εξετέλεσον αιμοχαρείς ύμνους ουρανοφρόνων ιχθύων. Η ρυτίδωσις του ήχου επετεύχθη και οι ψίθυροι των ανθέων εκόπασαν. Ωστόσο το άρωμα του φωτός ουδόλως συνέβαλε εις τον εκπολιτισμόν της ιστορίας. Επιβεβλημένη συνεπώς η επανεγγραφή ή και ο συνάδων μετά τινων θρησκευτικών παραδόσεων εμπρησμός αυτής.

Δι’ ό και θαλεροί ίστανται

ο Δήμιος Λόγος

και ο Πέλεκυς Χρόνος !