Τρισάγιο 6

Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ

Διαβάζω για τους νεκρούς Ήλιους

και θυμάμαι τη γλώσσα μου.


Πρόγονοι αξύριστοι ήχοι,

γιαγιάδες μαυροντυμένες φωνές

κατακλύζουν το λαρύγγι μου.

Πνίγομαι!

Ξερνάω διαρκώς

αρχαίο μωροζώντανο μελάνι.


Εδώ και χιλιάδες χρόνια

εργαζόμαστε πυρετωδώς για ένα ξεκούμπωτο αύριο.


~